ՀԵՌՈՒՍՏԱԾՐԱԳՐԵՐ - Monday, January 5, 2009 14:00 - 4 Comments

ԱՀԱ՛ ՄԵՐ ԳԱՂԱՓԱՐԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒԸ, ԱՇԽԱՐՀԱՃԱՆԱՉՈՒՄԸ, ՀԱՎԱՏԱՄՔԸ, ԿՐՈՆԸ…

ՊԱՏՎԻՐԱՆՆԵՐ ՀԱՅՈՑ՝  ԾՆՎԱԾ ՀՈՒՆՎԱՐԻ 6-ԻՆ

Մի՛ արա այլոց այն, ինչ չես կամենում որ անեն քեզ:
Մի՛ վնասիր խոսքով, գործով, մտքով և մի՛ թող, որ քեզ վնասեն:
Եղի՛ր քո մղումների, կրքերի, ցանկությունների, զգացումների, խռովքների, հույզերի, տրամադրությունների և հակումների տիրակալը:
Բարեկամիդ, ընկերոջդ, զավակիդ որակներն ամրապնդիր խրախուսանքով, բայց մի՛ բթացրու գովասանքով:
Ինչպես դատես ուրիշին, այնպես կդատապարտես ինքդ քեզ:
Չարի հանդեպ մի համակվիր սնոտի տագնապով, վախով, սարսափով և մերժի՛ր դիվային դրսևորումները, որոնք հիմնականում երեքն են՝ ագահությունը, ցասումն ու տառփանքը:
Մի՛ վերածիր փառքդ՝ սնափառության, հպարտությունդ՝ գոռոզության, բարկությունդ՝ կատաղության, ուրախությունդ՝ կեր ու խումի, հակակրանքդ՝ ատելության, ենթադրությունդ՝ կասկածի…
Մի՛ առաջնորդվիր ցանկալին իրողություն է, անցանկալին՝ պատրանք մտայնությամբ:
Զատի՛ր թացն ու չորը և համատեղ մի՛ այրիր, զի թացը դեռևս վառելիք չէ և կրակի համար պղծություն է: Թացի տեղը կրակի կողքին չորանալն է:
Մեղանչողի նկատմամբ ներողամիտ եղիր, բայց միա՛յն պատժելուց հետո:
Մեղանչողի հանդեպ եղի՛ր վեհանձն, բայց պատժի մեջ մի՛ թերացիր ու չափը մի՛ անցիր:
Մի՛ շփոթվիր, երբ պահանջում են ճշմարտության ապացույցներ:
Անմաքուր մարմնով մի՛ խոսիր, մի՛ գործիր, մի՛ սնվիր:
Ուտելու ժամանակ եղիր հանգիստ և մի՛ շտապիր:
Նրբացրու սնունդդ և բարելաված կլինես առողջությունդ, տնտեսած՝ ժամանակդ և բոլոր ուժերին տիրապետելու կարողություն կունենաս:
Առողջարար է այն սնունդը, որն առավելագույնս է փոխակերպվում կենսաուժի:
Մի՛ թող որ սնունդդ սնվի և զբաղնունքդ զբաղվի քեզանով:
Նա՛, ով իրեն շրջապատում է արատներով, ինքն է դառնում արատավոր և հիմարանալով՝ տառապում է:
Մշտապես անարատ պահիր արյունդ.
ա/Արյունապղծություն է այն ամենը, ինչ բացասաբար է անդրադառնում արյան մաքրության և որակի վրա:
բ/Տհաճ երևույթը, ձայնը, հոտը, համը, միտքը, ինչպես նաև՝ տագնապը, վախը, սարսափը, հնացած սնունդը ազդում են արյան վրա և թուլացնում Գենը:
Մի տկարացրու մարմինդ և հոգիդ՝ տարաբնույթ նյութական ու հոգևոր թմրեցուցիչներով:
Ճանաչի՛ր, բայց մի փորձիր հասկանալ ու արդարացնել տականքին, ինքդ կհայտնվես նրա վիճակում:
Ոչ մի դեպքում տականքին մտերիմ ու մերձավոր մի՛ դարձիր, որպեսզի չպարտավորվես սիրել և պաշտպանել նրան այնպես, ինչպես ինքդ քեզ:
Զանազանիր հարուստին ունևորից, աղքատին՝ չքավորից:
Ո¯վ մարդ, զգուշացիր հակաբնական դառնալուց, զի այս վտանգը բոլոր արարածների մեջ միայն քեզ է սպառնում:
Միշտ խնամիր Կենաց (Գեների) ծառդ և երբեք այլ տեսակով մի՛ պատվաստիր, իսկ չորացած ոստերն անհապաղ էտիր և այրի՛ր:
Սերունդ տու’ր՝ ընտանիք կազմելով հայի հետ:

բ / Ներդաշնակելու

Մի՛ առաջնորդվիր կասկածանքով, ենթադրությամբ, հակակրանքով և ատելությամբ:
Մի՛ եղիր կաշառող և կաշառվող:
Եղիր ուղղամիտ, արդարացի և բարեպաշտ:
Առաջնորդվիր անձդ կարևորելու սկզբունքով:
Խոսի՛ր ճիշտ և կարճ, լսիր ուշադիր և զանազանիր անհրաժեշտը:
Մի՛ խնդրիր և մի՛ թող որ քեզ խնդրեն:
Երբեք անհիմն մի՛ նեղացրու և արիություն ունեցիր ընդունելու և ուղղելու սխալներդ:
Եղի՛ր հաստատուն, հանդուրժող, զուսպ, հանդարտ և խոհեմ:
Ցուցամոլ մի՛ եղիր, երեսպաշտություն մի՛ արա, կեղծ կեցվածք մի՛ ընդունիր: Ինչպիսին տանն ես, այնպիսին էլ դրսում եղիր:
Սակավակերությունն ու շատակերությունը, անսեռունակությունն ու վավաշոտությունը, ալարկոտությունն ու հապճեպությունը, նախանձն ու անտարբերությունը …հոգեկան խանգարումներ են:
Եղի՛ր սեռահաս և ապա նոր սեռահաղորդ:
Զանազանիր սեռային մերձեցումը կենակցումից (կենակցել՝ Գենը կցել կարող են մեկ այր և մեկ կին): Մերձեցումը բնորոշում է սեռային բազմազանություն (ընդհուպ մինչև համասեռային և չորքոտանիների հետ տառփանքային հաղորդակցություն), որը հանգեցնում է մարմնի պղծության:
Ոչ մի ձևով, չափով, ժամանակով մի՛ պակասեցրու սթափությունդ:
Մշտապես զարգացրու’ ընկալունակությունդ և կճանաչես բարին ու չարը:
Ընկալումները լինում են՝
*Ուղղակի,
*Ներզգայական,
*Ավանդական-սովորութական,
*Տրամաբանական,
*Համեմատական,
*Հավանական-անհավանական,
*Գիտական,
Արդար լինելու համար բոլորի և ամեն ինչի մեջ նախ փնտրիր դրական հատկանիշներ:
Ընդունելի են այն ծայրահեղությունները, որոնց բնորոշ են ճշմարտությունը, սերը, արիությունը և բարությունը: Մնացած ծայրահեղություններն ավերիչ են:
43. Կոփի՛ր մարմինդ, միտքդ, Ոգիդ և դրանց ներդաշնակ զարգացմամբ կհասնես մարմնական զորության ու հոգևոր իմաստության:
44. Անկողնուցդ շուտ վեր կաց և առաջին գործդ թող լինի մարմինդ ու միտքդ մաքրելը, գեղեցկացնելը, զորեղացնելը:
45. Ո¯վ կին, ոչ մի ձևով, չափով ու ժամանակով մի՛ պակասեցրու գեղեցկությունդ և նվիրվածությունդ, այլապես ամուսինդ դրանք կփնտրի այլոց մեջ:
46. Ո¯վ այր, ուշադիր և հոգատար եղի՛ր կնոջդ նկատմամբ, այլապես այդ կանեն այլոք:

գ / Գործունեության

47. Խոսքդ արժեվորի°ր գործով:
48. Բոլոր տեսակի նվիրաբերումներն ու զոհողությունները կատարիր առանց հատուցման ակնկալիքի:
49. Ապրիր այնպես, որ կարեկցանքի, սփոփանքի, մխիթարության, քծնանքի և շողոքորթության կարիք չունենաս:
50. Տու՛ր, ինչ կարող ես, ստացի՛ր, ինչ կարող են տալ:
51. Տու՛ր ինչպես Արևը, որ Արիները դրանից զորանան, չարիները՝ մոխրանան:
52. Գող է նա, ով կարողացածը չի տալիս:
53. Երբ անհրաժեշտ է կայացնել որոշում. մի՛ խուսափիր, քանզի դա միևնույնն է կայանալու է:
54. Որտեղ անզոր է գիտակցությունդ, ապավինի՛ր սրտիդ:
55. Լսի՛ր ինքդ քեզ, վստահի՛ր ներքին ձայնիդ: Դա հիմքն է, որից կարող է ծնվել ցանկացած հայտնագործություն:
56. Զգայարաններդ բանեցրու’ զգալու և ո՛չ ցանկանալու համար:
57. Մշտապես մարզի’ր զգայարաններդ, որ լիարժեք հաղորդվես Գերագույն Էությանը:
Մարզման ենթակա զգայարաններն են՝
*Տեսողությունը,
*Լսողությունը,
*Հոտառությունը,
*Համի զգացողությունը,
*Շոշափելիքը,
*Ներզգացողությունը,
*Հիշողությունը:
58. Քայլի՛ր քո’ արահետով, եթե մյուսը նույնիսկ թագավորական ճանապարհ է: Քայլիր առանց կասկածելու, շրջվելու և վախենալու:
59. Փնտրի՛ր և ականատես կլինես «հրաշքների»:
60. Զանազանի՛ր պատրանքը իրականությունից:
61. Մաքուր պահի՛ր բերանդ ամեն նզովքից և անեծքից: Դրանք կվանեն բարեկամիդ, կզվարճացնեն՝ թշնամուդ:
62. Հայհոյանք տալը թուլության, անզորության դրսևորում է:
63. Գնահատի՛ր պարտականություններդ ավելի, քան՝ իրավունքներդ:
64. Մարմնիդ, Մտքիդ և Ոգուդ զորության շտեմարանը մի՛ տրամադրիր անառակներին և տխմարներին:
65. Ազգի բարօրության համար տեղդ զիջի’ր առավել ունակներին:
66. Ազգային խնդիրներին նվիրաբերվի’ր կամավոր և գիտակցաբար:
67. Գործադրի՛ր բոլոր կարողություններդ՝ մարդ կոչվելու և արժանի մարդկանց համար աշխարհ կառուցելու նպատակով:
68. Միայն ազգի որակը կրողը պետք է առաջնորդ ու նաև՝ պետական այր լինի:
69. Առանց ազգային ապրելակերպի՝ ազգային գաղափարախոսությունն ու քաղաքականությունը դեռևս ազգային որակներ չեն:
70. Բնական համակարգը զուտ ազգային-ազգայնական կենսակերպ է, սակայն ներկայումս կան արհեստածին համակարգեր (օրինակ՝ ներկայումս կեղծ ժողովրդավարությունը): Իրական ժողովրդավարությունն էլ հարատև չէ և անպայման վերածվելու է ամբոխավարության, որը ծայրահեղություն է: Նման ճակատագրի են արժանանալու բոլոր անբնական համակարգերը:
71. Խոստումներիդ կատարման մեջ եղի՛ր հետևողական և նույնիսկ թշմանուդ տված խոստումդ մի՛ դրժիր:
72. Վստահի՛ր բոլոր նրանց, ովքեր աներեր են իրենց խոստումների մեջ: Վստահի՛ր այնքան, որքան որ մարդն արժանի է վստահության:
73. Հարգել կարողանալու համար նախ հարգիր ինքդ քե՛զ, խուսափելով եսամոլական անհատական և հավաքական դրսևորումներից:
74. Ճշմարտությունը ուժեղների մենաշնորհն է:
75. Ազատվի՛ր մահվան երկյուղից ու կլինես իսկապե՛ս ազատ և անպարտ:
76. Մահը տրված է մարդուն այն հաղթահարելու, ոչ՝ նրան սպասելու և տրվելու համար:
77. Վաղվա գործդ արա՛ այսօր, հաջորդ կյանքին նախապատրաստվի’ր ա՛յս կյանքում: Դրանից կշահեն և’ ընտանիքդ, և’ Ազգդ, և’ Մոլորակդ, և’ Տիեզերքդ:
78. Եթե ձգտում ես «Երկնային արքայության», ապա ապրի՛ր արքայավայել՝ ինչպես բարեպաշտ և իմաստուն արքաները, և ո՛չ որպես տգետ ստրուկ, քանզի՝ ինչ ցանես, այն էլ կհնձես:
79. Ո¯վ մարդ արարած, ճակատիդ երկու գիր ունես. «Ես եմ, որ եմ» և «Առաքելություն»: Առաջինը լրացուցիչ ճիգ ու ջանք չի պահանջում և հասցնում է մակերեսային ու վաղանցիկ երջանկության, երկրորդը պահանջում է զրկանք ու զոհողություն և հասցնում է հարատև երջանկության: Ընտրությունը քոնն է:
80. Միշտ ձգտի՛ր երջանկության: Երջանկությունը վաղանցիկ ոգեմտացնծության վիճակ է՝ պայմանավորված գոյիմաստական հաղթանակներով: Որքան բազում և հարաճուն են հաղթանակները, այնքան տևական է երջանկության զգացումը: Դու՛ ես քո դժբախտության պատճառը և երջանկության երաշխավորը:
81. Քո երջանկությունը տե’ս Ազգիդ հզորացման և Հայաստանի բնական սահմանների վերականգնման մեջ, ամեն ինչ զոհաբերի’ր հանուն Հայրենիքի: Արարչի կողմից մեզ տրված Հայրենիքը՝ Հայկական Բարձրավանդակն է, որ միայն Հայերինս է:

դ / Դպրության

82. Իմաստավորի’ր շարժումդ, միտքդ, ժամանակդ: Եթե նման են բոլոր շարժումներդ, մտքերդ և վայրկյաններդ, կնշանակի՝ անդամալույծ ես, անիմաստ և ընդամենը վայրկյան է կյանքդ:
83. Ձգտի՛ր ապագային և կավելացնես ներուժդ:
84. Ուսանի՛ր, պահպանելով Ազգին և Հայրենիքին առավել արդյունավետ ծառայելու խորհուրդը:
85. Հարգի՛ր նրանց, ովքեր սիրում են իրենց Ազգն ու Հայրենիքը, նույնիսկ եթե թշնամիդ են:
86. Նվիրվի՛ր Ազգիդ և Հայրենիքիդ սրով ու գրչով: Առաջնահերթությունը կթելադրի իրավիճակը:
87. Ծառայի՛ր Ազգիդ և Հայրենիքիդ ամեն ինչով, բայց՝ ոչ՝ ստորությամբ:
88. Հայրենիքը ստրկատեր չէ, իսկ նրան ծառայելն էլ՝ ստրկություն չէ՛: Հայրենիքին ծառայելը՝ պաշտպանելն ու հզորացնելը, սեփական անձի և ազգի հարատևման ու առաքելության իրականացման երաշխիքն է:
89. Ե’վ գիտակցաբար, և’ բնազդաբար ունեցիր Ազգի հավիտենության համար կռվելու ու մեռնելու պատրաստակամություն:
90. Կռվի՛ր հաղթելու, մեռիր անմահանալու համար:
91. Մահը թշնամի չէ՛, այն մարտահրավեր է, արժանի հակառակորդ:
92. Մեռի՛ր այնպես, որ մահդ էլ ծառայի Ազգիդ ու Հայրենիքիդ:
93. Տեր եղի՛ր Հայրենիքիդ, այլապես օտարը բռնությամբ կորդեգրվի քո նախնիներին:
94. Ամենօրյա մանրուքներում անգամ զարգացրու կամքդ:
95. Տղամա՛րդ ասելով հասկացիր վերարական, և կի՛ն ասելով՝ վերիգական հոգեվիճակ և որակ:
96. Մի՛ շփոթիր Արիությունը արու լինելու հետ:
97. Առաքինուց սովորի°ր՝ ինչպիսին կարելի է լինել, իսկ տականքից՝ ինչպիսին չի՛ կարելի:
98. Ազատվիր նախապաշարումներից և կվերականգնես Ցեղային լիարժեքության գիտակցությունդ, կատարելագործիր անձդ և կպաշտպանես քո անհատականությունը:
99. Երբ մարդիկ չար և դաժան են իրավիճակի թելադրանքով, դեռ ամեն ինչ չէ որ կորած է:
100. Խստապահանջ եղի՛ր մարդ որակի նկատմամբ, որպեսզի կարողանաս ստեղծել և գնահատել իսկական համամարդկային արժեքներ:
101. Մարդը անքակտելի երրորդություն է՝ բաղկացած Մարմնից, Բանականությունից և Ոգուց-Հոգուց:
102. Մտքի և Ոգու ուժերը զորեղանում են այնտեղ, որտեղ լավ են կրթում և կրթվում:
103. Ծնողների գերագույն պարտքը զավակներին կրթություն տալն է: Անկիրթ զավակներ ունեցող ծնողները պատվի արժան չեն:
104. Միայն նա՛ կարող է համարվել լիարժեք մարդ, ով վաղ հասակից մշտապես մարզվել է և ստացել ազգային կրթություն:
105. Ճշմարիտ ուսուցիչը նա՛ է, ով սովորեցնում է հարց տալուց զատ գտնել նաև այդ հարցի պատասխանը:
106. Որտեղ նահանջում է ոգեղենությունը, այնտեղ իմաստազրկվում է բանականությունը: Որտեղ իմաստազրկվում է բանականությունը, այնտեղ տկարանում է մարմինը: Երրորդություն-մարդ որակը նախապայման է Գերագույն Էության ընկալման:
107. Ճանաչի°ր հակառակորդիդ աշխարհընկալումը, գործի՛ր համարձա’կ ու արա՛գ՝ կանգնեցնելով նրան կատարված փաստի առաջ: Թող հակառակորդի դիմադրությունը խթան լինի, բայց ոչ՝ արգելք:
108. Ճանաչի՛ր ճշմարիտ գեղեցկությունը: Դա այն գեղեցկությունն է, որը համապատասխանում է բոլոր զգայարանների պահանջներին:
109. Գեղեցիկի ընկալումն ունեն բոլորը՝ և’ առաքինիները, և’ տականքները, սակայն, տարբեր են գեղեցիկը վայելելու ձևերը: Առաջիններն այն զգում, խնամում և հիանում են, երկրորդները՝ կամենում, տիրում ու բռնանում են:
110. Քաղաքականությունը պայքար է՝ հանուն հավաքական իրավունքի: Իրավունքը ծնունդն է ուժի և արդարության: Ուժը և արդարությունը մաքրությամբ և ճշմարտությամբ ոգեմարմնական մարզվածությունն է: Մաքրությամբ և ճշմարտությամբ ոգեմարմնական մարզվածությունը նախապայման է Գերագույն Էության իմաստավորման և իմաստության: Գերագույն Իմաստությունը կայացած (իրականացված) Ոգու բաղձալի նպատակն է:
111. Իմաստուն Ոգով առաջնորդված քաղաքականությունն արդար է և հաղթական:
112. Ճանաչի՛ր քո մեծագույն թշնամուն, որը՝ ունայնությունը՝ սինն է: Կիսակույր ես, եթե չունես դրա ճանաչման ներհայեցողություն, բայց սինը կարող ես գտնել ուրիշի մեջ:
113. Ուրիշի սինը քեզ համար վտանգավոր չէ, եթե հաղթահարված է քո սինը:
114. Ո¯վ Հայ ռազմիկ, որքան շա¯տ քրտինք թափես, այնքան քիչ արյուն կկորցնես մարտադաշտում:
115. Ապազգային հատկանիշներով առաջնորդվող ժողովուրդը վերածվում է ամբոխի և անբարո է դառնում հասարակությունը, բժիշկը երազում է շատ հիվանդ ունենալ, ինչպես ոստիկանը՝ հանցագործ, հրշեջը՝ հրդեհ, քահանան՝ առատաձեռն խաչհամբուրող, դագաղագործը՝ մեռել…
116.Խոսի’ր, մտածի’ր, գործի’ր, արարի’ր Հայերեն ու Հայաստանի համար:
117.Գիտցի’ր՝ քո գերագույն ծնողը Ազգն է, ապա միայն անմիջական ծնողներդ:

ե / Իմաստության

118. Զանազանի°ր խելացիին գրագետից, կիրթ մարդուն՝ ուսյալից, իմաստունին՝ գիտունից, հանճարին՝ տաղանդավորից:
119. Հավատա՛ և գործիր՝ մշտապես ունենալով քո լրացուցիչ տարբերակը:
120. Տիեզերքն ամփոփված է մտքի մեջ, միտքը սփռված է Տեզերքով մեկ: Տիրապետի’ր մտքիդ:
121.Հետևի’ր մտքիդ ընթացքին, այլապես նա կպատժի քեզ, քանզի ով իշխում է մտքին՝ նա նրա բարեկամն է, ով չի իշխում՝ միտքը դառնում է նրա մեծագույն թշնամին:
122. Ապրի՛ր հավատով և ոչ՝ հույսով: Հավատա’ Ազգիդ ուժին, կարողություններին:
123. Պայքարը կյանք է. նա ներդաշնակորեն պետք է ներառի ինչպես ուժ և վճռականություն, այնպես էլ՝ սեր և քնքշանք:
124. Հիշի՛ր, որ կարողանաս ապրել և ապրիր այնպես, որ քեզ հիշեն:
125. Եղի՛ր բնական. բնական է այն, ինչը մաքուր և արարչական է:
126. Որտեղ վերջանում է առաքինությունը, այնտեղ դադարում է արարումը: Որտեղ դադարում է արարումը, այնտեղ սկսվում է ավերումը: Որտեղ սկսվում է ավերումը, այնտեղ իշխում է կիրքը: Որտեղ իշխում է կիրքը, այնտեղ ձևավորվում է տգիտությունը: Որտեղ ձևավորվում է տգիտությունը, այնտեղ վերջանում է առաքելությունը: Որտեղ վերջանում է առաքելությունը, այնտեղ մեռնում և կանգ է առնում ամեն ԲԱՆ: Եվ ուրեմն՝ առաքինությունը նախապայման է առաքելության լինելիության:
127. Գերագույն Էության նյութական կերպավորումները անթիվ են՝ սկսյալ բյուրեղից և բույսերից, շարունակյալ՝ միջատներով, ծովաբնակներով ու թռչուններով և ավարտյալ՝ չորքոտանի և երկոտանի արարածներով, բայց նրա բնույթի կրողը մեկն է՝ Աստվածային Էությամբ օժտված մարդը՝ Մարդ-Աստվածը՝ Հայը:
128. Հայի Գենը դեռևս Հայ չէ: Հայը՝ Գենից ծնված բարեպաշտության և լինելիության մարմնավորումն է՝ ամրապնդված հաստատակամ զորությամբ և իմաստությամբ:
129. Հայ լինելու համար շնչի՛ր, տե՛ս, խոսի՛ր, շոշափի՛ր, պահի՛ր, կե՛ր միայն անարատը:
130. Ճանաչի’ր Ազգիդ պատմությունն ու մշակույթը, պաշտպանի’ր նրա լեզուն ու բարոյական օրենքները, եղի’ր հպարտ՝ Հայ լինելուդ համար:
131.Բոլոր արարածներն Աստծո ստեղծածն են, բայց Աստված բոլորին չէ ընտրյալ ստեղծել և բոլորը չէ որ ընկալում են Աստվածայինը:
132. Մի՛ նվաստացիր՝ անգամ քո Աստծո առաջ:
133. Մի՛ մոլորվիր Աստծո երևակայական դրսևորումներով, այլ գիտակցի՛ր Աստվածայինի արտահայտամիջոցները. ջրի մեջ՝ մաքրագործությունը, հողի մեջ՝ բերրիությունը, օդի մեջ՝ թթվածինը, հրի մեջ՝ ջերմությունը, եթերի մեջ՝ լույսի անսպառությունը, արարածի մեջ՝ առաքելությունը, պսակի մեջ՝ ընտանիքը, սեռայինի մեջ՝ ուշիմ երեխաներ ունենալը, կյանքի մեջ՝ երջանկությունը, հյուրընկալության մեջ՝ օթևանը, ցերեկվա մեջ՝ արարումը, գիշերվա մեջ՝ քունը, գաղտնիքի մեջ՝ լռությունը…
134. Եղի՛ր ինքնաճանաչ, որ ճանաչես Էությունդ: Եղիր Էաճանաչ, որ ճանաչես Բնությունդ: Եղի՛ր բնաճանաչ, որ ճանաչես Ցեղդ: Եղի՛ր ցեղաճանաչ, որ ճանաչես Տիեզերքը: Եղի՛ր տիեզերաճանաչ, որ ճանաչես Գերագույն Էությունը: Ճանաչելով Գերագույն Էությունը՝ բացարձակ կդառնաս տարածության և ժամանակի մեջ:
135. Կյանքը ինչպես արարման, այնպես էլ քայքայման դանդաղ գործընթաց է ծննդի և մահվան միջև: Ինչ որ այդ պահին անում ես, հնարավոր է՝ քո վերջին արարքն է:
136. Կյանքը գործունեության ասպարեզ է: Այն տրված է սահմանափակ ժամանակով: Ընտրի՛ր ինչ որ բան և այն անվանի՛ր սկիզբ, այնուհետև գիտակցի՛ր հետագա յուրաքանչյուր գործողությունդ:
137. Միշտ ոգեղեն պահի՛ր հպարտությունդ և համեստությունդ՝ այն ամբարտավանության և մեծամտության չվերածելու համար:
138. Ոգուդ զարգացումը ներդաշնակի՛ր Ցեղիդ հավիտենության ապահովման հետ և կհասնես Բացարձակին ու Հավերժին, կմերձենաս Արարչին. դա է մեր Ցեղի Առաքելությունը:
139. Անցյալը, ներկան և ապագան մի ամբողջություն է, Ոգու դրսևորման ու կատարելագործման հարատև ընթացք:
140. Դժոխքը մարդու՝ նյութական և պատրանքային սահմանազանց վայելքների այլաբանական մարմնավորումն է, որը Ոգու տառապանքի արտացոլումն է:
141. Դրախտը մարդու՝ ճանաչողության և արդարադատության այլաբանական մարմնավորումն է, որը Ոգու կատարելության արտացոլանքն է:
142. Բացի Հայրենիք-Բնօրրանից՝ ունեցի՛ր քո հոգևոր Հայրենիքը:
143. Հիշի՛ր, որ քո մարմինն էլ Տիեզերք է. իր մեջ ունի բազմաթիվ կյանքեր ու մարմիններ: Դու՛ ես նրանց Արարիչը և սիրի՛ր այդ Մարմին-Տիեզերքը, ինչպես քո Արարիչն է սիրում քեզ և քո Տիեզերքը:
144. Ինքդ եղի՛ր քո ընդդիմախոսն ու հակառակորդը, որպեսզի հստակեցնես միտքդ ու ներաշխարհդ:
145. Կամենալը հարկադրանք չէ, այլապես դու կլինես քո թշնամին. կվտանգես մարմինդ, ծուղակը կգցես՝ հոգիդ:
146. Ինչպես մոմը լույս չի տալիս առանց այրվելու, այնպես էլ մարմինն անշարժ է առանց Կենաց սկզբունքի: Մարմնում եղած Կենաց Սկզբունքը ոչ մի ձևով ենթակա չէ ոչնչացման:
147. Մարմինը Կենաց Սկզբունքի և Ոգու Առաքելության իրականացմանն նախապայման է:
148. Նյութեղեն է այն, ինչ զգայական է (ընդհուպ մինչև գենետիկ հիշողության երևակումները):
149. Տիեզերքը նյութ է և լողում է Գերիմաստության հոգևոր անեզրության մեջ:
Գերիմաստության հոգևոր անեզրությունն անսկիզբ է և անվերջ, այն հավերժ է: Հավերժը Գերիմաստության Առաքելությունն է:
150. Ոչինչ պատահական չէ՛, անհետևանք չի՛ ավարտվում…

HUR AYR