Ն. Ա. Դ.

**

Ես չեմ ընտրելու մեռնելուս վայրը,
Ինչպես ծնվելուս վայրը չընտրեցի,
Ինչպես չընտրեցի ուղիները այն ,
Ուր ստվերի պես լուռ թափառեցի,,,,
Ուր ընկա անշունչ,
Հետո՝ բարձրացա,
Հետո ՝թափ տվի մտքերիս փոշին.
Հետո ինձանից թաքուն հեռացա,
Որ քո հեքիաթով լցնեմ իմ հոգին;
Երբեք չընտրեցի ապրելուս վայրը,
Ապրեցի ՝որտեղ հոտը մակաղի,
Ասես ճակատիս արյուն է ր քսված,
Ասես գառն էի
Անվերջ մատաղի,,,,
Ու երբ սիրելու շնորհն էր տրվում,
Ես առաջ ընկա, որ դու էլ գայիր,
Երբ սիրով լցված ետ վերադարձա ՝
Երբ վերադարձա՝ դու էլ չկայիր…

**
Մատներիդ սահքը կանգ առավ սրտիս թաքուն թակոցին,
Ու ծոցս բուրեց երեք խնձորի մոռացված համով,
Գիշերահավքը շուրթերիս վրա կրակ անթեղեց
Ու տարվեց ճախրող գիշերաէգի թևերի խաղով;
Չշոշափեցի,չզգացի ՜ ես քեզ,չգուրգուրեցի,
Հույզերս մեռան որպես քարափդ գրկած նուրբ անոթ,
Կոպերիս դողը երբեք չմարեց քո հոգնած ուսին,
Ու երազներս թևաթափ ընկան արմատներիդ մոտ;
Օրվա գրկի մեջ երկնքի կապույտ կարոտը թող լա,
Ծաղիկները թող բուրեն լանջերին ծովահարսների,
Թող ճայը կտցի ծովի ծփանքի մի նոր շափյուղա,
Ու ոտնահետքդ թաց արահետին երբեք չմրսի;

Ն. Ա. Դ.