ՀԱՍՄԻԿ ԱՋԱՄՅԱՆ

**
Աշուն է եկել,
Մտել մեր այգին,
Որ մրգին հպվել`
Հասել է կարգին:
Տանձը քաղցրացել`
Ծառին չի մնում,
Խաղողը հասել`
Աչքով է անում:
Խնձոր,դեղձ,սալոր,
Կախ են ճյուղերին,
Քաղցր ու գունավոր,
Աչքները հողին:
Ճկվել է բերքից
Տունկն էլ լոլիկի,
Պղպեղը կծվից
Թեքվել է կողքի:
Ճաքել է նուռը`
Ներսն է երևում,
Պահել է ճյուղը
Ընկույզը բռում:
Աշուն է եկել,
Ներկերով անգին,
Ինչ լավ է գտել,
Մեր դուռն ու այգին:

Հասմիկ Աջամյան
**
Հայրի իմ,որ երկինս ես ու մտքիս ես,
Բարձրում պահիր աթոռը քո,
Քո պատկերը չնվիրես,
Գազաններ կան լույսիդ ներքո:
Այս աշխարհի հզորները
Կշեռք ունեն իրենց ձեռքին,
Իրենց նման նժարները
Մեկ են կշռում խիղճն ու ոսկին:
Իշխանության,շահի համար
Օրենքներ են նոր սահմանում,
Նրանց միտքը շատ է երկար
Ինչ խաղ ասես չեն հորինում:
Սրբությունից շատ են հեռու,
Բայց տես թե ինչ մեծ են նրանք,
Ինչ վարպետ են աչք կապելու`
Հարազատ ես մնում միշտ թանկ:
Թե որ մեկը ըմբոստանա,
Հազար անմեղ կյանք կլափեն,
Հոգեհացը չի ուշանա,
Գիտեն ում և որտեղ կապեն:
Համախոհներ ունեն նրանք
Ստվերի տակ փոփոխական,
Չեն խնայում գոռ ճիգ ու ջանք
Լինել կպած պոչի նման:
Հայր, դու հանկարծ ներքև չիջնես,
Քո պատկերով շատերը կան,
Երբ որ ուզեմ,մտքիս մեջ ես,
Գահիդ տեղը թող չիմանան:

Հասմիկ Աջամյան
**
Հայկական Կանթեղ, անմար կրակով,
Որ երկինք տանող ճամփա ես հարթել,
Ասում են վառ ես սրբի արցունքով,
Պահում ես նրա հուշից քո մեջ թել:
Նրա հաստատած խորանի վրա`
Արագած լեռան թևերին խաչված ,
Սրբասես լույսի խորհուրդն ես անմահ,
Պահում ես նրա լույսն ի սեր Աստված:
Դու մեր հավատքի պատմության վկա,
Սուրբ Գրիգորի աջով օրհնված,
Հայկական Կանթեղ, հոգու լուսնկա,
Հայ ազգիս համար` աշխարով փռված:
Հասմիկ Աջամյան
**