**
ԼԻՆՈՒՄ Է ՉԻ ԼԻՆՈՒՄ
Այդպես լինո՞ւմ է,
Սիրելի՜ս, ասա՛,
Որ ժամանակը
Ինքն իրեն հերքի,
Անառարկելի
Ինքնակամությամբ
Իր ձեռքով հյուսած
Պատնեշը թեքի,
Անհաս տենչալին
Մոտեցնի շնչիդ
Ու ստիպի ապրել
Իրակա՜ն հեքիաթ…
Հավատա՞լ, թե՞ չէ,
Սիրելի՜ս, ասա՛,
Չէ՞ որ հեքիաթներն
Սկսվում են միշտ
Տարակուսանքով`
Լինում է, չի լինում…
Գ.Մ.
**

ԳԱՅԱՆԵ ՄԿՐՏՉՅԱՆ

ԹՈՂ ՀՈՂԸ ՋՐՈՎ ՍՆՎԻ

Ծալ-ծալ դարսած փորձից
Կում-կում լեղի մարսած`
Ընտելացա դավին,
Ըմպած թույնին անգամ:

Ու մնացի անչար,
Անքեն, ոխին` օտար,
Իմ լռությամբ` խոսուն,
Ներփակությամբ` անկախ…

Թող ճաքն անկուշտ հողի
Բուռ-բուռ ջրով սնվի,
Իմ ծարաված հոգին
Կապրի լույսով կաթ-կաթ…

Գ.Մ.