Հայաստանյան վարչա–օլիգարխիկ իշխանությունները ազգային հարստություն հանդիսացող 70 տոննա ոսկու հանքը նվիրելով Բրիտանացի դամբուլին, որդեգրեցին «արևմտյան» կողմնորոշում` «գցելով» ռուսին։ Այս քայլը համաձայնեցված չէր հայ ժողովրդի հետ, և ոչ էլ ունի «ապահով Հայաստան» հիմնադրույթը, սա ուղղակի անձնական «ջեբի» ազատության ու իշխանության վրա մնալու հարց է։ Հասարակության մեջ ողջ ընդիմությունը իշխանական և արևմտական է։ Հայաստանյան խառնածին «Օքսֆորդյան թուլեքը», որոնց մայրերը խախամ են, «Պետության վախճան» ցանկացող հոդվածագիր–չինովնիկի գլխավորությամբ, տիրապետում են թե՛ իշխանական, թե՛ ընդիմադիր բոլոր լծակները. նրանք Հայաստանը ոչնչացնելու ճանապարհին են։ Եվ նրանց ծածաղելի նոր քարոզն է` «Հասարակությունը և ժողովուրդը հիվանդ է, որի պատճառով պետությունը պետություն չի դառնում…»։ Այս մանրապճեղ փողամոլ տականքները վերջնականապես ոչնչացնելու են մեր պետականությունը։ Արևելք–արևմուտք աշխարահաքաղաքական հակամարտությունը կիզակետելով Հայաստանում, այսօրվա իշխանությունները մեծ վտանգի տակ են դնում հայ ժողովրդի պետականությունը։ Հանուն ինչի՞… նույնիսկ այս պարզ լրագրողական հարցը չի հնչում Հայաստանում… Ըստ Շեքսպիրի` «Նունիսկ ստրուկն իր մտքերում ազատ է», սակայն ստրուկից սարսափելին` ստրկամի՛տն է. ՍՏՐԿԱՄԻՏԸ նույնիսկ սեփական դատողությունից է զրկված, նա ինքն իրեն թույլ չի տալիս անգամ ինքնուրույն մտածել։

Արթուր Արմին Բաբայան