Հայաստանի պատմության վերջին 100 տարիների ընթացքում նրա բոլոր դժբախտությունների կազմակերպիչներն ու իրագործողները եղել ու մնում են հրեաները:
Սկսած 19-րդ դարի 70-ականներից, երբ “Հայկական Հարց”-ը դարձավ միջազգային ատյաններում քննարկման առարկա` հրեական ազգայն խնդիրների լուծուման բանալին հրեա ժողովրդի քաղաքական միտքը տեսնում էր այդ հարցի տապալման և դրա հաշվին իրենց ազգային խնդիրների լուծման մեջ: Չմոռանանք, որ Հայկական ամենավերջին պետականությունը Կիլիկյան Հայկական Թագավորությունն է եղել, իսկ հրեաների երազանքն էր իրենց պետականության կառուցումը հենց այդ թագավորության տարածքներում: Այդ նպատակով հունական Սալոնիկ քաղաքի մի խումբ հրեաներ իսլամ ընդունեցին հիմնելով Երիտթուրքական կուսակցությունը` սուլթանական Թուրքիայի վերը նշված տարածքներում հրեական պետության ստեղծման, կամ ծայրահեղ դեպքում ազգային ավտոնոմիա հիմնելու նպատակով: Շուտով երիտթուրքերը Թրքիայում անցան իշխանության, կազմեցին կառավարություն: Առաջին Համաշխարհային պատերազմի արդյունքում “Հայկական Հարց”-ը կարող էր ստանալ իր դրական և արդարացի լուծումը: Այդ մասին էին վկայում անտանտի պետությունների ու նաև Ռուսաստանի նախապատերազմական հայտարարություններն ուղղված թշնամական Թուրքիային /այդ մասին հանգամանորեն նշված է 1916 թվականին Ս.Պետերբուրգում լույս տեսած` “Հայ կամավորականները համաշխարհային պատերոզմում” գրքի նախաբանում/:
Գերմանական գործակալ` ծագումով մինսկցի հրեա Պարվուսը, իր ժամանակի խոշորագույն տնտեսագետն ու Լենինի գաղափարական ուսուցիչը, ով հանդիսանում էր Թուրքիայի ֆինանսների նախարարը` առաջարկում էր սիրիական անապատներով նավթամուղ կառուցել` արևելքի նավթը Գերմանիա հասցնելու նպատակով և խորհուրդ էր տալիս նավթամուղի շինարարության համար օգտագործել հայերին, քանզի տարածաշրջանի ազգաբնակչությունը, թուրքերն ու արաբներն` ըստ նրա, պիտանի չէին շինարարական աշխատանքների իրականացման համար: Թե ինչի վերածեցին երիտթուրքական հրեա պարագլուխներն այդ շինարարության համար իրականացվող հայերի տեղահանությունը` բոլորին է հայտնի: Իսկ այդ դահիճներն այսպես էին մտածում` “չկա ազգ, չկա նրա պրոբլեմը” այսպիսով նրանց երազանքն իրականացնելու խնդիրը “հեշտանում” էր:
Ռուսաստանում 1917 թվականի Փետրվարյան Հեղափոխությունը ի չիք դարձրեց երիտ թուրքերի պլանները: Ռուսաստանի ժամանակավոր կառավարությունը հռչակեղ Հայաստանի անկախությունն 180000 քառ.կմ ի վրա ու հայտարարեց որ ռուսական կես միլիոնանոց բանակը մնալու է Հայաստանում ու պաշտպանելու է նրա անկախությունն այնքան ժամանակ` մինչև դրա կարիքը չզգացվի:
Հրեաները միակ ելքը տեսնում էին Ռուսաստանի կործանման մեջ այդ իսկ պատճառով օգտագործելով իրենց ուժերը բոլշևիկյան կուսակցությունում Գերմանիայի ամենա ակտիվ մասնակցությամբ Լենինի միջոցով/ Պարվուսը մի առիթով Գերմանիայի կայզերին ասել էր` ” Ռուսաստանի կործանումը բացի այդ շիզոֆրենիկից` ոչ ոք իրականացնել չի կարող/ իրականացրին հոկտեմբերյան հեղաշրջումն ու Ռուսաստանը մատնվեց բոլշևիկյան թալանին: Եթե հիշում եք Լենինի շրջապատի 80 տոկոսը հրեաներ էին և նրանք էին վարում բոլշևիկների ողջ քաղաքականությունը: Նրանց կողմից հեշտությամբ վերացվեց ամենամեծ խոչընդոտն իրենց ճանապարին` կազմակերպվեց Բաքվի Կոմունայի ու Ստեփան Շահումյանի առևանգումն ու գնդակահարությունը, իսկ թե ինչպես արդեն բոլշևիկյան Ռուսաստանի անունից վիժեցվեցին Սևրի ու մյուս հայանպաստ բանաձևերը, ինչպես Հայոց մեծ եղեռնի կազմակերպիչ Թուրքիան և հանցագործ հրեա պարագլուխները խուսափեցին պատասխանատվությունից` կարծեմ բոլորին է հայտնի:

Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/sevan.aghajanyan/posts/409038335871036

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ: