Խոսքս ուղղում եմ Հայրիկյանամերժ արարածներին, որ անհիմն հիստերիա են բարձրացրել բուժման նպատակով հատկացվելիք 20.500.000-ի շուրջ ու դա կապում են հիվանդ երեխաներին, սահմանամերձ բնակավայրի բնակիչներին, ազատամարտիկներին և այլ սոցիալապես անապահով խմբերին նման հատկացումներ չանելու հետ: Հայրիկյանի ամենաառաջնային ծրագիրը սահմանադրական բարեփոխումների միջոցով նախագահի ապարատի վերացումն ու պատգամավորների թվաքանակի՝ 131-ից 81-ի նվազեցումն էր: Միայն նախագահի ապարատի ծախսերով տարեկան մոտավորապես կարելի է 200 ընտանիքի ապահովել բնակարաններով: Իսկ հաշվեք, թե 50 պատգամավորի ու նրանց օգնականների և հավելյալ այլ ծախսերի կրճատումով քանի երեխաների կարելի է բուժել: Եվ սա ամեն տարի, ոչ թե ընդամենը մեկ անգամ 20 միլիոն դրամ: Բա ինչո՞ւ էն ժամանակ հիստերիա չէիք բարձրացնում, չէիք ընտրում Հայրիկյանին, որ էդ երեխաների բուժումն այսօր դարձրել եք շահարկման առարկա: Դե տենց մտահոգ հասարակություն էիք, միահամուռ ձայն տայիք ծրագրին, որը կապահովեր այդ երեխաների բուժումը: Եվ դա ընդամենը կրճատումների հաշվին, առանց որևէ լրացուցիչ ներդրումների:
Եվ այսքանով հանդերձ, այսքան թույն ու մաղձը տեսնելով, միևնույն է Հայրիկյանը պատրաստակամություն է հայտնել գլխավորել սահմանադրական բարեփոխումները և կյանքի կոչել իր այդ առաջարկը: Եթե այդքան մտահոգ եք այդ երեխաների ու մյուսների ճակատագրով, ապա ոչ թե զբաղվեք էժանագին հոդվածներ գրելով ու հորթային հրճվանք ապրելով, թե քանի հոգի հավանեց ձեր գրած էշությունը կամ քանի անուղեղ մերկապարանոց մեկնաբանություն գրեց դրա տակ, այլ ավելի կատաղի հիստերիա բարձրացրեք իշխանությունների դեմ, որ որքան կարելի է շուտափույթ կերպով ստեղծեն Սահմանադրական բարեփոխումների հանձնաժողովը կամ խորհուրդը և այդ գործի իրականացումը վստահեն Պարույր Հայրիկյանին: Այ դա կապացուցի, որ դուք իսկապես մտահոգ եք այլոց ճակատագրով և ոչ թե ընդամենը ԿԳԲ-ի կամ այլ անասունների պատվեր կատարող, և կամ որ ավելի վատ է, առանց հասկանալու դատարկախոսող:
Գործակալներին և դեբիլներին խնդրում եմ ինձ չպատասխանել, որովհետև եթե պարզ թվաբանությունը ընկալելի չէ որևէ բանական արարածի, ապա այս դեպքում նա ոչ թե բանական է, այլ մարդակերպ:
Կից նյութն՝ այստեղ:

Արթուր Ավանեսյանի ֆեյսբուքյան էջից: