Ս. ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆ - Հեղինակ՝ ADMIN. Thursday, November 22, 2012 16:43 - 5 քննարկում
ԻՆՔՆԱՍԻՐԱՀԱՐՎԱԾ ՓԱՅՏՓՈՐԻԿ ՎԱՐՊԵՏՅԱՆԻ ՆԱԽԱՆՁԱԽՆԴԻՐ ՎԱՅՐԱՀԱՉՈՑԸ ԱՌՆՎԱԶՆ ԾԻԾԱՂԵԼԻ Է:
| Միայն այսօր իմացա, որ Ալիկ Վարպետյանը՝ այդ մոռացված նախանձախնդիր միջակությունն իմ դեմ վայրահաչել է՝ թե իբր ես իրենից բանագողություն եմ արել: Կցանկանայի հիշեցնել նրան, որ նման մեղադրանքը նախ պետք է հիմնավորել՝ թեկուզ մեկ նախադասություն մեջ բերելով փաստել: Բայց արի ու տես, որ Վարպետյանը ցափրտուքներ շաղ տալու վարպետ է: Իսկ ես կարող եմ փաստել, որ դու – այ փոքրիկ մկնիկ, իսկապես գրագող ես ու ես նման մեղադրանք քեզ դեռ 1998 թվականին եմ երեսիդ շրխկացրել Գլենդել քաղաքի Անուշ ռեստորանի սրահում, երբ Ստեփան Քիրիմիջյանին էիր փորձում շողոքորթել, որ գլուխդ չջարդի: Բանագողություն ես արել՝ ինձանի՛ց, Համլետ Մարտիրոսյանից ու շատերից… նույնիսկ Լեհման Հաուպտի մտքերը գողանալով «մոռացել» ես նրա անունը հիշատակել: Ի միջիայլոց, այդ նույն օրը, Անուշ ռեստոռանում, դու հրապարակային հայտարարեցիր, որ Նայրի Հունանյանը հերոս է, իսկ հիմա, Հոկտեմբերի 27-ի դեպքերից իբր տուժած սուտ վտարանդի ես խաղում: ՀՀ քաղաքացիություն քեզ առաջարկվել է, բայց դու չցանկացար Ֆրանսիայի քաղաքացիությունդ հանուն ՀՀ քաղաքացիության թողնել. վկա է Սամվել Շահինյանը, ա՛յ ցափռտուք: Լիովին ճիշտ է Գ. Հովհաննիսյանը, ինքնասիրահարված նարցիսիզմով տառապող Վարպետյանը այնքան է ցնդել նախանձից, որ իրեն թվում է, թե հայերենի «էություն», «էանալ» բառերն ինքն է հնարել: Դու այնքան անպատկառ ես, որ Նժդեհի՝ ապագա մարգարեի մասին խոսքի տակ, քո գրքում, քո իսկ նկարն ես տեղադրել, որի համար, ի միջիայլոց, Վարդան Հովհաննիսյանը սուրճի բաժակը հագցրեց գլխիդ. Ստեփան Խաչատրյանի տանն էր, երեւի մոռացել ես հա՞, հիշեցնում եմ – ապագայիդ համար, ա՛յ ցափրտուք: Դու փողամոլ ու անսկզբունք այն միջակությունն ես, որ հայոց պատմության կեղծարարների դեմ ամերիկահայ ուսանողների դեմ դուրս եկար Լոս Անջելեսում ու տապալվեցիր: Ռիչարդ Հովհաննիսյանի, Ջեյմս Ռասսելի, Պիթր Քաուիի մե՞ջքն էիր ուզում պահել, այ հրավերով վճարվող ջհուդասեր: 1997 թվին «Եղիցի Լույս» ամսագրի խմբագիրն էի, այո՛, եւ ամսագիրը հովանավորող Նուբար Ջանոյանի հրավերով եկար ու մենք ճանաչեցինք քեզ, դրա համար էլ մեր կողմից էլ երբեք հրավեր չեղավ քեզ: Գուցե նաեւ հիշեցնեմ, որ 1997-ին, նույն ամսագրում իմ արդեն տպված հոդվածի գաղափարներն ինչպես բանագողեցի՞ր: Թե՞ ուզում ես հիշեցնեմ քո շպիոն Օնիկի կերպարը, որ հիմա էլ վտարանդի է խաղում:Ալիկ, սա երկրորդ դեպքն է, երբ իմ առիթով քո նման մոռացված փայտփորիկը փորձում է նախանձախնդիր պառավի նման իր մասին հիշեցնել: Առաջին անգամ բանի տեղ չդրեցի, բայց երկրորդ անգամ՝ ստացի՛ր: Այս անգամ այսքանը. եթե շարունակես, ապա չնեղանաս… Artur Armin |
5 քննարկումներ
Հովհաննիսյան Գևորգ