03 Սեպտեմբերի 2012 – 12:06

«51 տարի առաջ Սովետական Միության ավագ լեյտենանտ Յուրի Գագարինին շնորհեցին մայորի կոչում: Այսպես Մոսկվայում գնահատեցին նրա սխրագործությունը` մարդկության պատմության մեջ առաջին թռիչքը տիեզերք:

3 օր առաջ ադրբեջանցի լեյտենանտ Ռամիլ Սաֆարովը նույնպես դարձավ մայոր: Այսպես Բաքվում գնահատեցին իրենց հայրենակցի «սխրագործությունը», ով կացինով սպանել էր հայ լեյտենանտ Գուրգեն Մարգարյանին,ով այդ պահին քնած էր»,-այս տողերով է սկսում իր հոդվածը «Մոսկովսկիյե Նովոստի» թերթի հոդվածագիր Արկադի Դուբնովը:

«Ինչ պետք է պատահած լիներ կես դարում մեր մի ժամանակ ընդհանուր տարածքում, որպեսզի նրա հատվածներից մեկում սպայական պատվի և մարդկային արժանապատվության մասին ի հայտ գար այսքան վարկաբեկված պատկերացում:

Գագարինը և Սաֆարովը (պետք է ներողություն խնդրեմ, որ նրանց անունները իրար կողք եմ դնում) 27 տարեկանում կատարել են իրենց կյանքի ամենամեծ արարքներըը, որոնց համար վաղաժամկետ ստացել են մայորի կոչում»,- նշում է հեղինակը:

Հեղինակը նշում է նաև, որ, երբ 8 տարի առաջ Սաֆարովը սպանեց հայ սպային, ադրբեջանցի ընտանիքներում նորածին երեխաներին սկսեցին նրա անունով կոչել:

«Սարսափով եմ պատկերացնում այն երկրի բանակը, զինվորների բարոյա-հոգեբանկան մակարդակը, երբ նրանց կոչ են անում նմանվել անհավասարակշիռ և հիասթափված սպայերին:
Դվարանում եմ ասել, թե այսօր Կովկասում էլ որտեղ կարող է քնած մարդուն սպանած մարդը ազգային հերոս կոչվել»,- եզրափակում է հոդվածագիրը:

HayNews.am