ԼՐԱՀՈՍ - Հեղինակ՝ Admin. Tuesday, October 25, 2011 13:29 - 6 քննարկում
Նժդեհի հիմնական սկզբունքները:
Նժդեհի հիմնական սկզբունքները:
par Ara Arutunyan, mardi 25 octobre 2011, 00:53
1-Մեր դժբախտությունների համար մեղավոր ենք նախ և առաջ մենք:
2- Մեզ պետք եկած ուժը փնտրենք մեր մեջ:
3-Աշխարհը ճանապարհ է տալիս ուժեղներին՝ հոգով, մտքով, և բազկով ուժեղներին:
4-Հաղթում է ուժեղը և ոչ արդարը:
5- Չի կարելի և չարժե օգնել ընկածին, եթե նրան պակասում է ինքնօգնությամբ ոտքի կանգնելու կամքը:
6- Ցեղի արտաքին թշնամիներին գերազանցելու համար նախ պետք է գերազանցել իր նախորդ սերնդին:
7- Մարդս ինքն է իր առաջին զենքը:
Նժդեհը հայությունը բաժանում է զգայա-գիտակցական 3 շերտերի -ցեղ, տականք և ժողովուրդի:
Արդի հայությունը գերազանցորեն հանդես է գալիս որպես հայ ժողովուրդ, որը հայկական որևէ հատկանիշ ունեցող մարդկանց ժողովածու է :
8 -Ժողովուրդը տատանվող, չկողմնորոշված մի զանգված է, որը կարող է կողմնորոշվել և դեպի տականքը և դեպի ցեղը, կախված հանգամանքներից:
9-Ժողովուրդն առաջնորդվում է հատվածական շահերով, ցեղը՝ համազգային:
10- Ժողովուրդը ապրում է առօրեայով, ցեղը՝ հավիտենականով:
11 -Ժողովուրդը արդարության ու ապրելու իրավունքի աղերսող է, ցեղը՝ այն նվաճող և դրանք հաստատող:
12- Ժողովուրդը հարմարվող է անփառունակ վիճակին, ցեղը չի հանդուրժում ստրկական շղթաները:
13-Վտանգի պահին ժողովուրդը մատնվում է խուճապի, ցեղը բնազդորեն ելքերն է գտնում:
14- Ժողովւուրդն ընդունակ չէ կանխատեսելու վտանգը, ցեղը նախազգում է այն:
15-Ժողովուրդը մեծարում է միջակություններին, ցեղը՝ հանճարներին:
16-Ժողովուրդը դպիրներն է ծնում, ցեղը՝ մարգարեներ:
17-Ժողովուրդը արժեքներ պահել ու հերոսնել գնահատել չգիտե, ցեղը արժեքների կրողն է ու հավերժացնողը:
18-Որքան հայության մեջ բարձր է ցեղի տեսակարար կշիռը, այնքան նա ապրում է «ցեղորեն» այնքանով հզոր ու կենսունակ է նա որպես ազգ: Իսկ ցեղի տեսակարար կշիռը կարող է աճել միայն ժողովրդի հաշվին, նրան «ցեղելով»
19- Ցեղը հայության ընտրանին է, որի նպատակն է իր տեսակի հավիտենականացումը:
20- Ցեղն է մարտընչում և նահատակվում հայության պատիվը փրկելիս:
21- Տականքը դա հայության ազգուրաց մասն է, ցեղի թշնամին: Այն անդիմագիծ է որպես հայ և զզվելի՝ որպես մարդ: Նա ազգային պատկանելություն չունի, գերագույ արժեքը դրամն է: Հայրենիք չի ճանաչում: Խոսում է հայերեն, քանի որ այլ լեզու չգիտի:
Ըստ Նժդեհի պետք է բազմաթիվ լիդերներ լինեն ասպարեզում, մրցակցեն գաղափարներով և գործերով և մշտապես զբաղված լինեն իրենց որպես գործիչ թարմացնելու խնդրով՝ մրցապայքարին դիմանալու համար:
Նժդեհը չի նշել տականքի դեմ պայքարելու հնարավոր ձևերը, համարելով, որ միայն քարոզով հնարավոր է մեծացնել “ցեղի” տեսակարար կշիռը և չեզոքացնել տականքին:
Այսօր Հայաստանը հենց կանգնած է տականքին հակազդելու խնդրի առջև: Հասկանալի է, որ ելնելով Հայաստանի արտաքին խնդիրների ծանրությունից Նժդեհը չի քննարկել ներազգային քաղաքացիական կոնֆլիկտի հարցը:
Երևի նաև այս բացը շահարկելով է, որ ամեն քայլափոխի մենք հանդիպում ենք Նժդեհի նսեմացմանը, որպես անցյալի հոգեբանության գործիչի ու փիլիսոփայի:
Իմ կարծիքով, սահմանափակի, պրիմիտիվի, նեղ ազգայնականի իմաստով որևէ հայի Նժդեհական պիտակելը ստորություն է:
Որևէ ներկա լիդերի՝ Նժդեհին քամահրանքով վերաբերվելը սրիկայություն:
6 քննարկումներ
david