ՀԵՌՈՒՍՏԱԾՐԱԳՐԵՐ - Հեղինակ՝ ADMIN. Monday, May 16, 2011 19:43 - չքննարկված
Հրեական օթյակներ “բժշկություն” անվան տակ…
Saturday, May 14, 2011
Հեռահար բժշկություն, թե. Հրեական օթյակ 1
Արմեն Ավետիսյանի աչքը լույս, Հայաստանում հրեական նոր օթյակ է հայտնաբերվել` բուժդիագնոստիկ կենտրոնի անվան տակ` ՙԻնտերդիագնոստիկա՚: Նրանք մատուցում են բոլոր տեսակի սրտային հիվանդների դիագնոստիկ բուժծառայություն, մասնավորապես` առիթմիա: Սա չէ հրեականը, այլ` շարունակական և հեռահար բժշկություն կոչվածը, որը ՙԻնտերդիագնոստիկա՚-ի բուժծառայությունների երկրորդ, բայց հիմնական մասն է կազմում:
Բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՙԻնտերդիագնոստիկա՚-ի տնօրեն Սվետլանա Գրիգորյանը մանրամասն ներկայացրեց, որ հրեա բժիշկների հետ հեռահար համագործակցության շնորհիվ Հայաստանի քաղաքացիների ու ընդհանրապես իրենց դիմողների ստացված էպիկրիզներն ուղարկում են նրանց, ովքեր էլ բարեհոգաբար տալիս են իրենց վճռական գնահատականը, որն էլ, պարզվում է, որոշիչ է լինում բուժման համար:
Հարցրեցինք, թե Խորհրդային Հայաստանից ժառանգություն ստացած բժշկությունն այդքան անկարո±ղ է, որ Իսրայելի հրեա բժիշկները պիտի հայերին բուժեն, ինչին ի պատասախան, Սվետլանա Գրիգորյանը մասնավորեց. թե ՙՈ~չ, ուղղակի նրանց կարծիքն ավելի հեղինակավոր է, քցենք, թե հիվանդը բարձր ճնշում ունի, գնում է բժշկի, ասում են այսինչ դեղերը պիտի խմես, վե~րջ, գնա~ց, էլ էդ հիվանդին չենք տեսնում՚: Հայաստանի բժշկության մասին այսպիսի կարծիք ունի ոչ միայն ՙԻնտերդիագնոստիկա՚-ի, այլև` ՀՀ առողջապահության նախարարության Առողջապահական ազգային ինստիտուտի պրոֆեսորը:
ՙԵս եղա Իսրայելում, հարցազրույց տվեցի այնտեղի լրատվամիջոցներին /հարկ է նկատել, որ այս մասին նա հպարտությամբ է խոսում, մինչդեռ` մեզ դժկամությամբ, այնուամենայնիվ, համաձայնեց հարցազրույց տալ – Ժ.Մ./: Գլխի ուռուցքներ ունեցողների, չբերների, ջերմող երեխաների բժշկական էպիկրիզներն ուղարկում ենք Իսրայել և նախնական կոնսուլտացիա է կազմակերպվում այնտեղի մասնագետի հետ՚,- մասնավորեց պրոֆեսոր Գրիգորյանը: Հիմա պատկերացրեցի՞ք, Իսրայելի հումանիստ ու Հիպոկրատի երդմանը հավատարիմ բժիշկները մտածում են մեր չբերների ու անգամ ջերմող երեխաների մասին, իսկ 20-րդ դարում գիտատեխնիկական նվաճումների հասած Հայաստանում անգամ ջերմ չեն կարողանում իջեցնել: Ամենահետաքրքիրն այն է, որ ի տարբերություն երևանյան մեծամեծ հիվանդանոցների բժիշկների, հրեա բժիշկներն ամենն անում են անվճար /այդպիսի պանիր լինում է միայն թալակում, ինչպես և գովազդը – Ժ.Մ./, իսկ քաղաքացին վճարում է միայն միջնորդ մենեջերի ծառայությունների համար, որն այնքան էլ մեծ գումար չէ: ՙՄասնագետը նայում ու ասում է, որ 5 օրվա մեջ կարող եք գալ մեզ մոտ և մենք կանենք /չբերները կծննդաբերե±ն – Ժ.Մ./: Հիվանդների հետ կնքում են պայմանագիր, ըստ որի` նրանք շատ արագ են անում ամեն ինչը, նրանք շատ պարտաճանաչ են: Մի փոքր գովք անեմ Իսրայելի բժշկությանը: Նրանք և’ սարքավորում ունեն, և’ Խորհրդային միությունից գնացած մասնագետները հետաքրքիր մտածելակերպ ունեն: Ես ուղղակի հիացած եմ նրանցով՚,- անկեղծ կիսվեց պրոֆեսոր Ս. Գրիգորյանը:
Հարցրեցինք, թե Հայաստանի ո՞ր բժշկական կենտրոնների հետ եք համագործակցում, թեկուզ` դիագնոստիկայի ոլորտում: ՙՈչ մեկի, միայն բիոքիմիական անալիզներն ուղարկում ենք բժիշկների վերապատրաստման կենտրոն` Հմայակ Խոսրովևիչի մոտ: Մեր հիվանդներն իրար ասելով են մեզ գտնում՚,- պատասխանեց Ս. Գրիգորյանն ու անցավ Կառլեն Ադամյանին, ով Սրտաբանության ինստիտուտի տնօրենն է ու Հայաստանի գլխավոր սրտաբանը, ինքն էլ` այդ ինստիտուտի առիթմիայի բաժանմունքի վարիչը. ՙԱյ, նա գտավ, որ Հայաստանը կարիք ունի երկու տեսակ սրտաբանության ճյուղի զարգացման. մեկը` առիթմոլոգիան է, մյուսը` մանկական սրտաբանությունը: Երբ ես պաշտպանեցի դոկտորականը, նա անմիջապես ուղարկեց Տոմսկ, որտեղ ստացա առաջին հիմքն ու հումքը: 91-ին երբ եկա, ինքը բաժին բացեց, 4 բժիշկ ենք, երկու տարուց կնշենք 20 ամյակը՚,- երկար-բարակ թեմայից ու բուժհիմնարկից շեղվեց պրոֆեսոր Սվետլանա Գրիգորյանը: Հետո էլի ինչ որ մարդկանց ու էլի ինչ որ բաների մասին խոսեց, անհոդաբաշխ նախադասություններ շարադրեց, այնքան որ հիպնոսացած հրաժեշտ տվեցինք նրան ու խոստացանք տպագրելուց առաջ տեքստն ուղարկել կարդալու…
Դրանից հետո Սվետլանա Գրիգորյանը փորձեց իր սեմիտական գործունեությունը սքողել Կարլեն Ադամյանի հեղինակության հաշվին, սակայն մեր համարժեք պատասխանից հետո, թե ՙԿարլեն Ադամյանը լավ կաներ մտածեր Սրտաբանության ինստիտուտի մասին և ոչ թե Ձեզ հնարավորություն տար այդ շենքում նման գործունեությամբ զբաղվելու համար՚, նա փորձում էր իրեն հատուկ ոճով բարոյախրատական քարոզներ կարդալ մեր գլխին, սակայն ապարդյուն: Այսպիսին է մեր կարծիքը, որքան էլ դաժան ու ցավոտ, բայց հրեական լոբբին իր երակներն է երկարում նաև առողջապահության ու մասնավորապես` բժշկական հումանիզմի ոլորտում:
Saturday, May 14, 2011
Հրեական օթյակ 2. ՚On clinicՙ
Օն կլինիկ-Անի՚ միջազգային հորջորջվող կենտրոնի գլխավոր տնօրեն Կարեն Շահնազարյանի հետ հարցազրույցի պայմանավորվելն անգամ խնդիր է, որովհետև երբ հրեա տերերը ժամանում են Հայաստան, նրանք կքանստում են: Ի վերջո հանդիպեցինք:րդեն մեկ տարի է գործում եք, ի±նչ բժշկական ծառայություններով սկսեցիք:
– Կենտրոնը համաշխարհային ցանց է, մենք 120-րդ ֆիլիալն ենք աշխարհում: Ունենք ուրոլոգիայի, պրակտոլոգիայի, գինեկոլոգիայի և մաշկային բաժանմունքներ: Մենք զբաղվում ենք այնպիսի պրոբլեմներով, ինչպիսիք են թութքը և անալ ճաքերը: Դրանք նորություն են Հայաստանում, բայց ոչ աշխարհում, առանց ցավազրկման…
Հավանաբար դա էր պատճառը, որը 3 անգամ կենտրոն այցելելով զարհուրում էինք, երբ հիվանդասենյակներից մարդկանց ցավի ոռնոցներ էինք լսում: Իսրայելում, հավանաբար այդպես են բուժում` շաբաթը մեկ անգամ 20-30 րոպեով. ՙԴա արված է նրա համար, որ մարդը կյանքի ռիթմից չընկնի՚: Ամենահետաքրքիրն այս կենտրոնում, թերևս այն է, որ, ուշադի’ր, հրեաները շահագրգռված են և զբաղվում են հայ տղամարդկանց պոտենցիայի խնդիրներով ու ադենոմայով: Հիվանդներից մեկի հետ քայլում էինք դեպի Գ. Նժդեհի հրապարակ, երբ նա գանգատվում էր, որ դիմել է միջազգային կլինիկային ադենոման բուժելու համար, սակայն շագանակագեղձի բազում խնդիրներ են առաջ բերել ու մահվան սպառնալիք կարդացել խեղճի գլխին. ՙՄեկ տարվա ընթացքում ընդունել ենք 1500 հատ հիվանդ ուռոլոգիայի և պռակտոլոգիայի բաժանմունքներում և 400 հատ դերմատոլոգիայի բաժանմունքում՚:
– Սա հրեական ներդրո՞ւմ է Հայաստանում:
– Չէ, սա հայ-հրեական ֆիրմա է, բայց բրենդը հրեական ա, իսկ բոլոր ներդրումներն արել ա մեր հիմադիրը:
Փաստորեն, ըստ էության, Կարեն Շահնազարյանն էլ չժխտեց, որ սա հրեական ներդրում չէ և ոչ էլ հրեական օթյակ Հայաստանում: Այլապես` շատերին է հայտնի, թե նրանք ինչպիսի քաղաքականություն են վարում ամբողջ աշխարհում, այս երկու դեպքում, ի դեպ, իրարից բավականին տարբեր, Հայաստանում` բուն անվանն ավելացնելով Անի անունը. ՙԳիտամեթոդական կենտրոն ունենք Սանկտ-Պետերբուրգում, որտեղ` սկսած ավագ քույրից, վերջացրած` ինձանով, այնտեղ վերապատրաստվել ենք՚: Գուցե վերբովկա± են եղել:
– Ի՞նչ արժեն բժշկական ծառայությունները:
– Ընդհանուր, մենք որոշել ենք պոլիտիկան վարել ընենց, որ սա չլինի ՙՎԻՊ՚ հիվանդանոց: Մատչելի լինի միջին խավի քաղաքացու համար, որպեսզի ինչ-որ մի չափով կարողանանք օգնել նաև մեր ժողովրդին: Մենք գումարը չենք ուզում միանգամից, թույլ ենք տալիս վճարել մաս-մաս, կարելի է վճարել նաև բուժումից հետո:
– Հիմա, երբ պոլիկիլինիկայում բուժսպասարկումն անվճար է, քաղաքացիներն ինչո՞ւ են դիմում նման տեղ:
– Գիտեք ոնց ա, ճիշտ ա, անվճար ա, բայց ոնց ասեմ, որ ճիշտ լինի: ՙՎա պերվիխ՚ մեր սերվիսից ելնելով, հերթեր չունենք:
Մինչդեռ` յուրաքանչյուր անգամ կլինիկա այցելելիս հենց մուտքի մոտ բազմաթիվ մարդիկ են նստած ու անդուլ սպասում, ինչպես վերընշեցինք` հիվանդասենյակների դռների ետևից հնչող ցավի ճիչերի ներքո: Այդպիսին է իրավիճակն ու պատկերը մի բժշկական բաժանմունքում, որտեղ առաջին հայացքից ու հանդիպումից սկսած ամեն ինչ արված է Հայաստանի քաղաքացիներին նվաստացնելու համար: Այս կենտրոնի մասին առավել մանրամասն ու հիվանդների հետ վարվող վերաբերմունքի մասի անուն առ անուն` կարդացեք մեր թերթի առաջիկա համարներում: