ArMen, Glendale
arsaralb@yahoo.com
166.190.78.243
Submitted on 2009/10/22 at 12:18pm

Գիտեք, ամենա զավեշտային ու զզվելին այն է, որ բոլոր քաղաքական գործիչները օգտագործում են ԽԱՂԱԼ բառը, երբ վերլուծում են ինչոր քաղաքական երևույթ` ինչոր “խոշոր խաղացողներ”, “մանր խաղացողներ”: Շատ հանգիստ ընդունում են, որ քաղաքականությունը պոռնկություն է և մեզ բոլորիս էլ արդեն համոզել են, որ դա իրոք այդպես է Այսինքն եթե փորձենք սահմանել սրանց դատողությունների հիման վրա թե ինչ է քաղաքականությունը, կստացվի հետևյալ պատկերը` քաղաքականությունը դա այնպիսի մի ԽԱՂ է, որը խաղացողը պետք է ձգտի վաճառել իրեն հնարավորինս բարձր գնով: Իրապես տիպիկ պոռնկուհի դատողություն:
Մինչդեռ հայկական քաղաքական միտքը պետք է որ հիմնվեր բացառապես բարոյական արժեքների վրա, հիմք ունենալով հազարամյակների պատմական անցյալը: Այլապես ինչպես կարող է պոռնիկը բացատրել իր երեխաներին թե դա անում է հանուն իրենց, հաշիվ չտալով թե ինչ բարոյական նորմերով են մեծանում երեխաները: Ինչպիսի ակնկալիք ունենալ այն հասարակությունից, որը հանուն բարոյականության կարող է պոռնկանալ:
Պրն Քիրեմիդջան, լրիվ համաձայնվելով ցեղասպանության ժխտման համար պատժող օրենք ընդունելու վերաբերյալ ձեր կարծիքը, ես, զարգացնելով այդ միտքը, կասեմ, որ պետք է անհապաղ ճանաչվի ԼՂՀ-ի անկախությունը նույնպես, դա ցույց կտա մեր և օտար ԽԱՂԱՑՈՂՆԵՐԻՆ իրենց պոռնկանալու սահմանը, քանզի սրանից այն կողմ փոշին ու քամին կգոտեմարտեն անէության գահին համար: Այդ ճանաչումը օգտակար կլինի նաև ադրբեջանցիների համար, իրենք կտեսնեն, որ հայերի զիջման սահմանը անկախությունից այն կողմ չի գնում, այս անգամ իրենք իրենց սեփական ՊՈՌՆԻԿ-ԽԱՂԱՑՈՂՆԵՐԻ ազնվություն չափող սահմանագիծ կունենան: