ՀԵՌՈՒՍՏԱԾՐԱԳՐԵՐ - Հեղինակ՝ neyronix. Wednesday, December 31, 2008 14:24 - չքննարկված
ՆՈՒՅՆՆ Է ԱՇԽԱՐՀԸ
Նույն է աշխարհը. կույր ու անհոգի,
Ինչպես անցյալում’ դարասկզբին,
Երբ թուրքն էր թափում արյունը հայի
ՈՒզում էր ջնջել երեսից երկրի
Հայ տառն անգամ ու շունչը հայի.
Մորթեց, թալանեց, որ նրան տիրի.
Մի կետ մնացինք ծովից-ծով երկրից
Փյունիկի նման ծխացինք վշտից,
Բայց մենք հառնեցինք մեր մոխիրներից:
Այսօր էլ նույնն է, նույնն է աշխարհը
Դիտողի դերում’ լուռ ինչպես քարը,
իսկ արյունը հոսում է անվերջ
Արյան ծով է , մենք էլ նրա մեջ.
Արթնացե´ք, մարդիկ խորը թմբիրից,
Արթնացե´ք, և դուք, որ ձեր ձեռքումն է
Ղեկն աշխարհի, դուք արյան ծարավ,
Տարված ձեր շահով, դուք իսկը դահիճ
Աշխարհը քաոս դարձրիք իրավ.
ՈՒշքի´ եկեք շուտ, ընկել եք ճահիճ
Ձեր ձեռքով անմեղ արյունն է հեղվում.
Այսօր արաբի, իսկ վաղը թե ու՞մ…
ՈՒժեղը միշտ էլ ճիշտ է ու հաղթող
Վա՜յ նրան, ով թույլ է ու անկարող…
Նույնն է աշխարհը ‘ կույր ու անհոգի,
Ինչպես անցյալում թուրքը տմարդի
Թափում էր, լափում արյունը հայի,
Իսկ աշխարհն էր լոկ դերում դիտողի…
2003թ Բրյուսել